Ik ben een boek aan het lezen over wandelen. De titel van het boek is, niet verrassend, wandelen. Met als ondertitel: Een filosofische gids. Dat laatste had ik niet gezien toen ik het boek kocht. Het is echt filosofisch. Maar goed. Ik ben blij met de aanschaf.
Het boek kocht ik omdat graag meer zou willen wandelen. Ik weet dat ik daardoor rustig word en creatiever. Bovendien kan ik genieten van de traagheid van wandelen. Toch neem ik te weinig tijd om het gewoon te gaan doen. Vreemd is dat toch.
Het boek kocht ik in feite om mijzelf een duwtje in de rug te geven zodat ik meer ga wandelen. Boeken hielpen mij als eerder over de streep bij andere dingen die ik graag wilde. Zo stopte ik met roken na het lezen van ‘Stoppen met roken’ en dronk ik geen druppel alcohol meer na het lezen van ‘Op je gezondheid’.
Moeten, willen, doen
Met veel goede ideeën of voornemens doorloop ik, en wellicht jij ook, ongeveer deze drie fases: moeten, willen, doen. Ik zou meer moeten sporten, minder eten, meer tijd nemen voor de kinderen, minder tijd op mijn telefoon zitten et cetera. Na verloop van tijd wordt het willen: Ik wil echt meer sporten, minder eten et cetera. Maar bij mij wordt het, en ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar in sommige gevallen ‘doen’.
Doen
Maar als je nooit overgaat tot ‘doen’ wordt je rusteloos. Het blijft op je lijstje en in je hoofd zitten. Hoe langer dat aanhoudt hoe slapper je jezelf gaat vinden. Met als gevolg dat je bijna achteloos meer gaat doen waarvan je juist minder zou willen doen. En minder waarvan je meer zou willen doen. Je moet dus gewoon de dingen gaan doen die je moet of graag wilt doen.
Stilte
En ook dit boek lijkt mij over de streep te trekken om gewoon te gaan doen. Op een gegeven moment wordt er door de auteur een aantal soorten stilten omschreven die je hoort als je wandelt. Heel herkenbaar. Er zijn vele soorten stilte. En alleen als je erop let hoor je het.
Op dit moment, alweer eind januari, kijk ik het meest uit naar de stilte in de ochtend als de straten bedekt zijn met een laag vers gevallen sneeuw. En dat aan mijn kinderen laten horen. Mijn kinderen, die die stilte nog niet kennen.
